عدد، زبان رایانه

کامپیوترها فقط یک چیز را واقعاً می‌فهمند: عدد.
تمام آن‌چه ما به کامپیوتر می‌دهیم—متن، تصویر، صدا، و حتی احساسات—در نهایت به عدد تبدیل می‌شود.
در واقع، عدد زبان مادری کامپیوتر است.
کامپیوتر با سیستم دودویی کار می‌کند؛ یعنی فقط با دو عدد: صفر و یک.
هر حرف، رنگ، یا دستور، در حافظه‌ی کامپیوتر به رشته‌ای از صفر و یک تبدیل می‌شود.
مثلاً حرف «A» در سیستم ASCII برابر با عدد ۶۵ است، که در زبان کامپیوتر به شکل دودویی 01000001 نمایش داده می‌شود.
سیستم‌های عددی مختلفی در دنیای کامپیوتر وجود دارند:
•    دودویی (Binary): پایه‌ی ۲، فقط صفر و یک. زبان اصلی پردازش داده‌ها.
•    ده‌دهی (Decimal): پایه‌ی ۱۰، برای نمایش عدد به انسان‌ها.
•    شانزده‌گانه (Hexadecimal): پایه‌ی ۱۶، برای نمایش فشرده‌ی داده‌ها در برنامه‌نویسی.
•    هشت‌گانه (Octal): پایه‌ی ۸، در برخی زبان‌های قدیمی‌تر.
عدد‌ها نه‌تنها برای ذخیره‌سازی، بلکه برای پردازش، تصمیم‌گیری، و یادگیری هم استفاده می‌شوند.
در هوش مصنوعی، الگوریتم‌ها با ماتریس‌های عددی کار می‌کنند.
در گرافیک، رنگ‌ها با کدهای عددی تعریف می‌شوند (مثل RGB یا HEX).
در صدا، موج‌ها به داده‌های عددی تبدیل می‌شوند.
در رمزنگاری، امنیت اطلاعات با محاسبات عددی تضمین می‌شود.
عدد، زیربنای تمام تعاملات دیجیتال است.
اگر کامپیوتر را موجودی زنده فرض کنیم، عدد زبان اوست—زبانی دقیق، بی‌ابهام، و جهانی.
در دنیای دیجیتال، عدد فقط ابزار نیست؛
عدد، خودِ ارتباط است.